ทำไมถึงอยากให้มีคลินิกรักษาผู้มีบุตรยากในโรงพยาบาลรัฐของประเทศหนึ่งในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้?

ได้มาเปิดหูเปิดตาพูดคุยกับหมอหลายคนในยุโรปเรื่องของการรักษาภาวะมีบุตรยาก พบว่า พบว่า พบว่า

หลายประเทศจ่ายให้คนที่ต้องการมีลูกมารักษาได้ฟรี

ถึงแม้บางทีจะมีข้อจำกัดบ้าง เช่น ทำฟรี 3 ครั้ง 6 ครั้ง อายุต้องน้อยหน่อยถึงจะรักษาได้ฟรี

แต่อย่างน้อยก็แสดงให้เห็นถึงว่ารัฐเห็นความสำคัญของการมีลูก

ย้อนมามองดูประเทศกำลังพัฒนาแห่งหนึ่งที่ประกาศตัวเป็น Medical hub

แน่นวลว่าหมอประเทศนี้มีความรู้ความสามารถสูง เทคโนโลยีพร้อม มีต่างชาติหลั่งไหลเข้ามารักษาด้วย

แต่ แต่ แต่ ความพร้อมเหล่านั้นกลับอยู่ในภาคเอกชนเป็นส่วนใหญ่

เพราะอะไรขึ้นถึงเป็นอย่างนั้น

ต้องบอกว่าการสนับสนุนของภาครัฐมักจะไปลงกับ

โรคหรือภาวะที่เป็นความจำเป็นเร่งด่วน โรคที่ทำให้เสียชีวิต โรคที่ทำให้เกิดความเสื่อม

ไม่ว่าจะเป็นโรคหัวใจ(สาเหตุการตายอันดับ 1) โรคมะเร็ง การเสียชีวิตจากอุบัติเหตุ

ช่วงหลังๆยิ่งบูมกับภาวะสังคมผู้สูงอายุ

ซึ่งส่วนตัวเห็นด้วยว่าสิ่งเหล่านี้เป็นสิ่งจำเป็น

แต่

เรากำลังทุ่มกำลังทั้งหมดไปกับการรักษาความเสื่อม สู้กับธรรมชาติที่กำลังเสื่อมถอย

ทำไม เราไม่ทุ่มกำลังไปกับการสร้างทรัพยากรที่มีคุณค่าที่สุดในโลก

“ทรัพยากรมนุษย์”

บางคนอาจจะแย้งว่าเด็กยังไม่เกิดจะรู้ได้อย่างไรว่าจะสร้าง productivity ได้ขนาดไหน

แต่แน่นอนว่าในครอบครัวที่อยากมีลูกจนต้องได้มาทำการรักษา การเลี้ยงดูใส่ใจ อยากให้เด็กคนนั้นเป็นคนดี เป็นคนเก่ง

ยกตัวอย่าง Israel ประเทศที่แห้งแล้ง ขาดแคลนทรัพยากรธรรมชาติ ทรัพยากรที่สำคัญที่สุดของเค้าคือ “คน”

ลูกสองคนแรก สามารถรักษาฟรีได้(แม่ต้องอายุน้อยกว่า 45 ปี)

ย้อนมามองดูประเทศกำลังพัฒนาแห่งหนึ่งที่ประกาศตัวเป็น Medical hub อีกครั้ง

เราจะทำอย่างไรดี

คน เงิน ของ ในภาครัฐเพื่อให้การรักษาอยู่ในระดับที่ประชาชนเข้าถึงได้(ไม่ต้องถึงกับฟรีก็ได้)

1. คน…….บุคลากรสาขานี้(หมอ พยาบาล นักวิทย์) เป็นหนึ่งในสาขามนุษย์ทองคำ(ขาดแคลน และมีค่า)

ในเขตสุขภาพที่ 6(หาจังหวัดกันเองนาจา EEC 3 จังหวัดก็อยู่ในนี้) มีหมออยู่ภาครัฐ 2 คน(ประชากรกี่ล้าน???)

2. เงิน…….เมื่องบส่วนกลางมีก้อนเดียว เราต้องปันไปให้โรคร้ายแรง โรคความเสื่อม

ทำอย่างไรจะปันมาให้โรคการสร้างได้บ้าง

3. ของ…….ก็มาพร้อมกับเงิน ซึ่งก็ให้ย้อนกลับไปดูข้อ 2

เราจะทำอย่างไรดี

To be continue………….